‘Zullen we samen dansen, mamma?’ Mijn zoon van zes kijkt me smekend aan.
Niet veel later dansen we samen door de kamer. We lachen en genieten.
Want niets is leuker dan na het avondeten samen door de kamer dansen.
Met wie of wat dans jij door het leven? Is jouw leven datgene wat je elke dag weer overkomt?
Je danst wel, maar kun je ook nog lachen en genieten? Of heb je het
gevoel dat het leven jóu meeneemt? Ongewild word je heen en weer
geslingerd. Je verliest steeds meer grip en het lijkt alsof je een soort
slachtoffer bent geworden. Slachtoffer van wat iedereen om je heen van
je wil en van je lijkt te verwachten. Je draait rondjes aan de hand van
al die verwachtingen, je wordt meegesleurd en langzamerhand raak je
jezelf steeds meer kwijt. Je zit vastgeketend aan je danspartner, die
jou leidt, en die je alleen nog maar kunt volgen, denk je.
Herkenbaar?
Voor mij was dit heel lang wel het geval. En nog steeds blijkt het een
worsteling te zijn die regelmatig terug komt. Ik vind het lastig om
mezelf los te zien van al die verwachtingen.
En toch weet ik inmiddels, dat ik zelf de enige ben die de koers van mijn leven kan veranderen.
Mijn man, kinderen, vader of moeder, baas, of zelfs mijn verleden horen
niet de koers van mijn leven te bepalen. Zodra ik de koers van mijn
leven overlaat aan iemand anders, zal mijn agenda altijd gevuld zijn met
de wensen en de dromen van die andere personen.
God gaf mij het kostbare bezit van het leven en Hij vraagt van mij om
mijn leven te leven zoals Hij dat van mij vraagt. De bedoeling is dat we
ons leven gaan vullen met de dingen die bij ons passen. De dingen
waartoe Hij ons geroepen heeft.
Op het moment dat ik mijn leven in de handen van mijn Schepper leg, wordt Hij mijn danspartner!
Als er Iemand is Die jou en mij kent, dan is God het wel. Hij schiep
jou en mij! We zijn allemaal naar het evenbeeld van God geschapen. Toch:
we zijn ook allemaal uniek geschapen. We hebben allemaal onze eigen
talenten én onze eigen beperkingen.
Toen God de wereld schiep, was Hij het Zelf Die scheiding aanbracht tussen licht en donker.
Tussen land en water. Hij schiep de dieren, elk naar zijn soort. Het ene
dier springt, het andere rent, weer een ander vliegt of zwemt. En zo is
het ook met mensen, met ons.
God heeft dat op deze manier bedoeld. Misschien ben jij heel creatief en
laat je anderen versteld staan van de creaties die je maakt. Of
misschien ben je juist helemaal niet creatief, maar kun je ontzettend
goed luisteren, of een gesprek voeren.
Zo wilde God het, zodat we los van elkaar, als individu kunnen
functioneren. Maar ook, zodat we bij elkaar passen als één lichaam,
zoals dat in 1 Korinthe 12 beschreven staat.
We kunnen dus niet alles zelf en dat is ook helemaal niet de bedoeling!
God maakte ons met grenzen. Maar wat vinden we het vaak moeilijk om onze
eigen grenzen te kennen, te ontdekken en te accepteren. En wat vinden
we het soms ook moeilijk om andermans grenzen te respecteren. We raken
daardoor verwond en beschadigd. Het leven trekt ons mee en we vragen ons
af wie we nou eigenlijk zijn.
Daarom is het zo belangrijk om steeds weer terug te gaan naar onze
Schepper. De Bron van al het leven, en de Bron van jouw leven. Uit Hem
ben je ontstaan.
Hij is een liefdevolle Vader, Die jou wil herstellen. Het gebed is
ontzettend belangrijk als je wilt leren wat jouw grenzen zijn.
Maar als je het aandurft, zal God jou meenemen in Zijn dans. Een dans die precies bij jou past.
Liefdevol wil Hij ons leiden, met Zijn zachte stem, die fluistert tot ons hart.
Of weet u niet, dat u Gods tempel bent en dat de Geest van God in u woont?
1 Korinthe 3:16
Heb je daar wel eens goed over nagedacht? Dat je Gods tempel bent?
Als ik Gods tempel ben, dan kan ik niet met die tempel doen wat ik wil. Want hij is niet van mij.
Dus als ons iets gevraagd wordt; gaan we dan op zoek naar wat God wil?
En luisteren we daar dan ook naar? ‘Heer, wat wilt U dat ik doe met Uw
tempel?’
We mogen steeds meer leren luisteren en gehoorzamen aan de wil van God.
Luisteren naar Zijn zachte stem. Het vervolg om 1 Korinthe 3:16 is
behoorlijk scherp, maar ook heel duidelijk:
Als iemand de tempel van God te gronde richt, zal God hem te gronde richten, want de tempel van God is heilig, en deze tempel bent u.
1 Korinthe 3:17
Oei, dat is klare taal. We hebben dus een verantwoording tegenover
God wat we doen met het leven dat Hij ons geeft. We zijn van Hem.
Alleen wanneer wij het willen, kan Hij in ons de persoon scheppen die Hij bedoelt.
Als dat gebeurt zal ons leven niet langer worden bepaald door angst voor mislukking, of door wat anderen vinden.
Luisteren naar de zachte stem, en kiezen voor gehoorzaamheid daaraan, is
het binnenstappen in de dans die God met jou wil dansen. Je mag een
beroep doen op Zijn Liefde.
Hij is de perfecte danspartner voor jou!
1 opmerking:
Dank je wel voor deze intense blog.
Een reactie posten