dinsdag 20 december 2016

God met ons


De week voor kerst. Onze huiskamer word gevuld met de prachtigste klanken.
Stemmen zingen over vrede op aarde en licht in een donkere wereld.
Het klinkt allemaal prachtig, maar het staat zo in schril contrast met wat er in de wereld gebeurt.
Lege ogen in een vuil gezichtje kijken me aan vanaf het televisiescherm.
Alleppo.
In Duitsland wordt getreurd en gekermd omdat mensen het leven is afgenomen.
Ze dachten gezellig een kerstmarkt te bezoeken, en kwamen nooit meer thuis.
Gek, pas nu bedenk ik me dat de mensen die achterbleven ook kerst zullen vieren dit weekend.
Ik merk dat mijn hart in opstand dreigt te komen.
Ik heb helemaal geen zin in een kleine baby in de stal.
Ik heb helemaal geen zin in lichtjes en feest.
Vrede op aarde lijkt erg ver van mijn bed.
En dan heb ik het nog niet eens over al het andere leed. Gebroken harten, verloren levens.

En dan...midden in mijn gemijmer, dwars door mijn opstandige gevoelens doemt het beeld van een kruis op. En aan dat kruis… de Man, Die eens kwam als een baby.
Het toonbeeld van lijden.
Hij weet wat het is...bedenk ik. Hij heeft altijd geweten van deze ellende.
Deze wereld die doordrenkt is van onrecht, pijn, verdriet, rauwe wonden en verlatenheid.
Ik hoef mijn gezicht niet af te wenden van al het lijden in deze wereld.
Hij deed dat ook niet.
Hij keek het lijden recht in het gezicht en ging er dwars door heen. Om een weg te banen, voor jou,
voor mij en voor alle mensen die Hij zo liefheeft.

Zijn hiermee al mijn vragen en twijfels weg? Nee, ze blijven…
Werkelijk, ik snap er helemaal niets van. Maar dwars door alles heen klinkt Zijn Naam:
Immanuel, God met ons!
Hij is erbij! Hij ontfermt Zich en zal ons ooit uit de modder van deze wereld tillen.
Ooit! Aan die hoop wil ik ondanks alles hardnekkig blijven vasthouden.

maandag 12 december 2016

Hij komt!

'Misschien komt de Heere Jezus wel in 10 tellen terug! Dan hoef ik niet meer naar school en die moeilijke sommen te doen. Dan durf ik in de achtbaan en dan mag ik dat de hele dag doen. En oude oma's kunnen dan dansen en springen. Dan word ik nooit meer ziek of verdrietig.'

Zuchtend van verlangen staart hij voor zich uit, deze morgen aan het ontbijt. Zes jaar oud.

Mooie reminder aan de preek van gisteren. Verwacht ik Jezus nog terug?
Mijn zoon in elk geval wel. En hij heeft er een levendige voorstelling van.

donderdag 8 december 2016

Vrijheid

Als er een gebied is in ons leven, waar we nog niet vrij zijn, dan betekent dat, dat we de waarheid nog niet kennen. - Zac Poonen -

maandag 5 december 2016

Maandagmorgenoverpeinzingen



Ik sta voor het raam en haal een stofdoek langs de vensterbank 
in de kamer van mijn oudste zoon. Mijn blik dwaalt naar buiten. Wat is het mooi daar. De zon komt op, en maakt de morgen wakker.
Opnieuw een morgen waarin de huizen, de bomen en de auto’s bedekt zijn onder een laagje ijs.
Glimlachend neem ik onze eigen auto op. De jongens hebben er vanmorgen voordat ze richting school holden, een lachend gezichtje op getekend.





Het is dan wel geen sneeuw, maar toch denk ik aan die prachtige tekst in Jesaja. 

Al waren uw zonden als scharlaken,
wit als de sneeuw zal Ik jou maken. 

Als de wereld zo langzaam ontwaakt, en bedekt is met een laagje ijs,
straalt er zo’n serene rust van uit. De natuur is stil en wacht op de zon,
die haar zal verwarmen.
En wanneer dat gebeurt, en het licht van de zon het ijs beschijnt, schittert het ijs
terug.
In de verte hoor ik een vogel fluiten. Een lied van aanbidding voor Zijn Maker.
En ik denk aan iets wat ik vorige week hoorde:

Twee musjes zitten in een boom en slaan de mensen gade.
‘Wat doen ze toch druk’ zegt het ene musje.
‘Ze maken zich altijd zorgen, en zijn bijna altijd wel iets aan het doen.’
‘Ach’ zegt het andere musje ‘ze weten vast niet dat er een Vader is, die altijd voor hen zorgt.’




Wat heerlijk toch; een Vader Die zorgt, een Vader Die vergeeft.
Ik wil zo graag een leven dicht bij Hem. Ook al val ik nog honderd keer,
ik mag weer opstaan. Me schoon laten wassen en wit worden als sneeuw.
Zodat ik, al struikelend en opstaand, iets van Zijn licht mag weerspiegelen.
Wetend dat Hij in alles voor mij zorgen zal. 

       De HEER wil ik prijzen, elk uur van de dag,

mijn mond is altijd vol van zijn lof.

Psalm 34:2


Stoppen met hozen