Hoe belangrijk is jouw lichaam voor jou?
Sta je wel eens stil bij het warme water op je huid tijdens het douchen?
Geniet je echt van de smaak van een rijpe appel?
Voel je je benen tijdens een lange wandeling?
Ruik je het vers gebakken brood s’morgens vroeg?
Of zit je hoofd te vol? Ben je onbereikbaar geworden voor
deze zegeningen?
Naast al die fijne momenten,
is het hebben van een lichaam ook best een hele klus.
Ons leven wordt dagelijks gevuld met de zorg voor en het
onderhoud van ons lichaam.
Schoonmaken, voeden, trainen, rusten. Keer op keer, dag na dag.
Dat is zo als alles goed loopt en je gezond bent.
Maar nog meer als je ziek word en je lijf nog meer zorg vereist.
In Genesis lezen we dat na de zondeval,
het hebben van een lichaam ook schaamte met zich meebrengt.
Lichamelijkheid kan een last voor je zijn of worden.
Je lichaam kan je waardigheid behoorlijk naar beneden halen.
Ik baal vaak als ik mezelf zie. Om mijn houterige bewegingen.
Ik baal van mijn soms vermoeide gezicht met dikke wallen.
Dat is gebrokenheid, die ons leven binnen kwam na de zondeval.
Toen kwam Jezus.
God kwam naar ons toe in een lichaam.
Hij schrok niet van de schaamte die Adam en Eva ervoeren.
In plaats daarvan bedekte Hij die.
Doordat Hij naar ons toekwam in een lichaam,
bedekte Hij voor altijd de schaamte die uiteindelijk voortkomt
uit de zonde.
God, Die mens werd, omhelsde onze lichamelijkheid ten volle,
om onze schaamte te bedekken.
Daarom is het zorg dragen voor ons lichaam zo belangrijk.
Het is een vorm van diepe aanbidding.
Een vorm van lof aan onze Schepper.
Zoals sporters hun lichamen trainen door oefeningen,
kunnen wij ook trainen in het aanbieden van ons lichaam als een
levend offer aan God. Door je handen te vouwen of op te heffen.
Door je ogen op te slaan naar de hemel.
Door te knielen en gebeden op te zeggen.
Zo trainen we ons lichaam om voortdurend gericht te zijn
op de troon van genade.
Onze cultuur leert ons zo anders.
We krijgen talloze boodschappen over ons lichaam.
Vooral om het te zien als een middel om genot te verkrijgen.
Ons lichaam zou aanbeden moeten worden.
Ons lichaam zou ons moeten voorzien in onze behoeften en verlangens.
We zijn gaan geloven dat ons lichaam perfect moet zijn.
Maar het is niet waar.
Onze lichamen zijn ons gegeven als instrumenten van aanbidding.
Ons lichaam is een heilig voorwerp.
In feite het meest heilige voorwerp op aarde.
Het zwart maken van ons lichaam,
is hetzelfde als het zwart maken van een heilige plaats.
Ons lichaam is mooier en zit ingenieuzer in elkaar dan de
mooiste kathedraal.
Of we nu onze handen opheffen, zingen, knielen, slapen, eten,
een baby voeden of de tuin omspitten, we aanbidden Jezus.
Hij gaf ons onze lichamen, zodat we Hem zouden aanbidden
in alles wat we doen.
Wanneer onze woorden stoppen omdat we te moe of te verdrietig zijn,
kunnen we knielen en onze handen opheffen.
Zo wordt jou lichaam, jou tranen en jou opgeslagen ogen een offer aan
Hem.
Als je weer eens in de spiegel kijkt en geneigd bent te bedenken
wat er allemaal niet klopt aan jou lichaam; stop dan even.
Kijk naar jezelf en bedenk dat God jou een lichaam gaf als geschenk.
Zorgen voor je lichaam is een heilige daad.
Houd je maar vast aan de waarheid dat jouw lichaam,
in al zijn gebrokenheid, geliefd is..
Het is Gods meesterwerk en op een dag zal Hij het vernieuwen en
herstellen.
Jouw lichaam is onlosmakelijk verbonden met je ziel.
Beiden verdienen jou zorg.
Dankzij Jezus mag je uitzien naar de eeuwige bevrijding,
eeuwig huppelen, eeuwig dansen, eeuwig zingen. Voor Hem.
