hoe goed God ons kent.
Hoe Hij eeuwen van te voren dingen aankondigde
die ook echt zouden gaan gebeuren.
Natuurlijk: God is God en Hij is alwetend.
Maar het raakt me steeds weer op nieuw.
In de nacht dat Jezus gevangen werd genomen
sprak Hij woorden, die eeuwen daarvoor ook al hadden geklonken:
‘Ik zal de Herder doden
en de schapen zullen uit elkaar gejaagd worden.’
– Zacharia 13:7 –
De discipelen zouden allemaal vluchten.
De duisternis van de nacht in.
Of in een web van leugens.
Want de Herder zou van hen afgenomen worden.
En wat waren ze zonden Herder?
Verloren. Gevangen in angst.
Bij de Herder was veiligheid.
Maar zonder de Herder…
De waarheid is dat ook in vaak weg ben gegaan van Jezus.
Misschien heb ik nooit ronduit ontkent dat ik een volgeling van Jezus ben.
Of misschien ben ik niet bang het duister in gevlucht.
Maar mijn geloof kan zo verkillen.
Ik kan zo zelf aan het ploeteren zijn, dat ik almaar verder van Jezus afdrijf.
Ik denk net als Petrus: Nooit zal ik Jezus verlaten.
Maar is dat zo?
Wat heb ik in mezelf dat ik bij Jezus zou blijven?
Is het niet Jezus Zelf die mij dicht bij Hem houdt?
Zonder de Herder ben ik niets.
Zonder de Herder wordt ik bevangen door angst en onveiligheid.
En ik zou vluchten in de dingen van deze wereld om mijn angst te verdoven.
Er is niets van mijzelf.
Alles is uit Hem.
Ik ben zo dankbaar voor Zijn liefde:
Maar de God, die één en al liefde en goedheid is,
heeft jullie in Christus geroepen om voor eeuwig bij Hem te Zijn.
1 Petrus 5:10
Dank dat Jezus de weg van lijden ging zodat ik door Hem altijd
in Zijn nabijheid kan zijn.
En dank voor Zijn onuitputtelijke genade.
Hij zegt tegen Zijn discipelen:
‘Maar nadat Ik opgewekt ben, zal Ik u voorgaan naar Galilea.’
Jezus zegt eigenlijk: ‘Jullie vluchten wel weg straks, maar Ik zoek jullie weer op.
Wacht maar. Want jullie zijn Mij veel te kostbaar.’
%20%E2%80%A2%20Instagram-foto's%20en%20-video's.png)
