De laatste dagen van 2015 liggen alweer
achter ons, en de eerste dagen van het nieuwe jaar
zijn aangebroken.
Dagen waarin ik vaak even weg droom, denkend aan wat achter me ligt of juist
aan de toekomst die nog onbekend is.
Voor mijn gevoel ben ik helemaal nog
niet klaar voor die toekomst.
Ik zou in het afgelopen jaar zoveel
dingen over willen doen.
In zoveel dingen heb ik gefaald, heb ik
niet gedaan wat ik had willen doen of wat ik me nog zo voorgenomen had:
mijn bijbel in een jaar uitlezen, elke
week een bijbeltekst leren met de kinderen, bidden met en voor onze
gemeente, de zolder opruimen, de woonkamer verven, woordjes oefenen
met de oudste, meer tijd vrijmaken voor familie en vrienden...
Hoe meer ik nadenk, hoe langer de lijst
word!
Hoe in de wereld stap ik hoopvol het
nieuwe jaar in terwijl ik 2015 zo rommelig achter me laat?
Dan lees ik een blog van Ann Voskamp. Ze schrijft over haar dochter die een
moeilijk pianostuk uit haar hoofd moet spelen op de muziekschool.
Door de zenuwen vergeet ze een aantal
noten, maar ze speelt door. Door dat te doen word ze meegenomen door
de muziek, ze vindt haar weg weer en brengt het stuk tot een goed
einde. Haar muziekleraar geeft aan: 'Je
was een aantal noten vergeten, maar je bent niet gaan klagen over wat
achter je lag. Je heb je gefocust op het volgende muziekstuk.
Dit was het beste wat je kon doen.'
We maken er allemaal wel eens een
prutswerkje van. We spelen allemaal wel eens verkeerde
noten, maar het lied gaat verkeerd als we
terug blijven denken aan de missers. Door vooruit te gaan maken we de juiste
muziek.
Angst, de druk van het leven of oude
gewoonten kunnen ervoor zorgen dat we noten vergeten. Vertel mij wat! Ik kan de noten die ik
verkeerd speelde, of al helemaal niet meer wist bijna horen. Door er naar te blijven kijken, er over
na te blijven denken worden het gewoontes, verkeerde gewoontes.
Ann schrijft verder:
Mislukt? Wat voelt als een mislukking,
is in het echt opdoen van ervaringen. Vooruit!
Ben je bang? Angst is altijd de eerste
stap voor geloof. Vooruit!
Voel je je verloren? Vooruit is altijd
de weg naar Huis.
En in deze gevallen wereld, mag ik
naar voren stappen het nieuwe jaar in. En ik mag me naar voren laten
vallen in de veilige armen van Jezus die ik altijd kan vertrouwen.
De lijst van dingen waarin ik gefaald
heb het afgelopen jaar is niet de lijst die ik af moeten laten spelen
in mijn hoofd. Dat is niet wat ik nodig heb.
Ik heb een lijst van dingen nodig waar
ik dankbaar voor ben. De lijst van God's gaven, God's
goedertierenheid, God's genade...
Langzaam stroomt mijn hart vol met
vertrouwen en dankbaarheid. Dit nieuwe jaar vraagt niet om lange
to-do lijsten maar om kleine stapjes in vertrouwen. En nog
belangrijker: het vraagt om lijsten vol genadegaven die God mij
geeft, dag aan dag, uur na uur... om Hem de volle glorie te geven.
Het maakt vrij om dankbaar te zijn voor
wat is en je niet schuldig te voelen over wat niet was... Wat een opluchting dat mijn schuld
altijd bedekt zal worden door Zijn genade.
Maar één ding doe ik: vergetend
wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het
doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus
Jezus.
Filipenzen 3:14
1 opmerking:
mooi, prachtig stukje! Helemaal mee eens.
groetjes
Een reactie posten