God is goed.
Geloof je dat? Voel je het nog in je hart?
Wat mij betreft, mijn voeten waren bijna uitgegleden.
Mijn schreden waren haast uitgeschoten…
Asaf schrijft het, en ik zou het ook zomaar op hebben kunnen schrijven.
Wat voor goeds is er in lange, vermoeiende dagen? In vervelende ziekenhuis onderzoeken? In onzekerheid over je gezondheid? Wat voor goeds is er… in kanker?
Kijk naar deze dingen en je hart droogt uit. Langzaam word je ingesloten door een verstikkende duisternis en je bloed langzaam dood. Je voeten glijden uit op het pad dat je naar het leven had moeten leiden… Hoe dan? God?
Zeg dank onder alles… Het fluistert mijn ziel binnen en mijn ziel komt in opstand.
Dank zeggen op de puinhopen die achter zijn gebleven na een zomer vol spanning en angst.
Dank zeggen in de vermoeide dagen vol chaos en rommel. Hoe zou ik dat kunnen doen?
Op een vroege ochtend, doe ik het dan toch.
Inktzwarte duisternis klemt me in en hoe vind ik een uitweg?
Ik pak mijn pen en een papier en krabbel neer:
– Ochtendzon
– Spelende parkieten in de kooi buiten
– Geur van schoongewassen lakens
Na de eerste dagen merk ik de verandering. Een zachte schemer begint weer over mijn dagen te glanzen.
Mijn gedachten gaan terug naar die lange, donkere dagen deze zomer en ik schrijf verder:
– een onderkomen bij lieve vrienden
– een vriend die naar het ziekenhuis rijdt
– een menselijke arts tegenover ons
– onderzoeken die meevallen
Langzaam verandert het moeras onder mijn voeten weer in vaste grond.
En ik ervaar aan den lijve dat dank zeggen broodnodig is, omdat het onze blik naar de hemel wendt.
Waar God is.
God, Die altijd dichtbij ons is.
En door dank te zeggen blijven wij ook in de buurt van Hem.
Gevoelens gaan sneller dan je gedachten soms en hoe houd je ze tegen?
Hoe vecht je tegen angst en bezorgdheid?
Jezelf positief wegdenken uit angst en machteloosheid is geen remedie. Al denken we dat soms en sporen we elkaar daartoe aan.
Maar zeg dank en je kunt onmogelijk angst voelen.
Zeg dank en je ziet God aanwezig in de kleinste dingen.
Zeg dank en je zult het uit kunnen roepen met Jakob: God was aan deze plaats, en ik wist het niet.
3 opmerkingen:
Prachtig blog. Hoe mooi en sterk beschrijf jij jou worsteling van duisternis naar licht. Als ik zwak ben ben ik sterk. Een praktische bemoediging, ook voor anderen die alleen jij hen kunt geven.
Waardevol blog. Ik heb al maanden niet gelezen, omdat ik zo weinig energie heb. Danken is geloven, ook als je het nog niet ziet. God werkt dwars door onze onmogelijkheden heen, bij Hem is alles mogelijk! Dank je voor het beschrijven van je worsteling. Ik bid jou en je man Gods sterkte toe.
wat mooi geschreven, Mariska. Prachtig en duidelijk.
liefs Anne Lies
Een reactie posten