Terwijl de zon haar
vroege ochtendstralen door de kamer laat gaan, haal ik mijn hand over
de kast.
Een laagje stof
kleeft aan mijn vingers als ik mijn hand daarna omdraai.
Stof dat altijd weer
terugkomt. Om moe van te worden soms.
‘Zou God soms ook
zo moe van mij worden?’ vraag ik me af.
Als Hij Zijn licht
over mijn leven laat schijnen, komt Hij vast ook steeds weer stof
tegen.
Het lijkt soms wel
of ik aan chronisch geheugenverlies lijd, als het gaat om de lessen
die Hij me wil leren.
Juist op het moment
dat ik denk iets onder de knie te hebben, gebeurd er weer iets wat me
doet struikelen.
Dat ik mezelf bij
God niet hoef te bewijzen is bijvoorbeeld zo’n les die steeds weer
terug komt.
Of dat ik niet hoef
te strijden, maar dat Hij dat voor me doet.
Dat Hij van me houdt
en dat Hij wil dat ik goed voor mijn lichaam zorg omdat Hij er met
Zijn Geest in wil wonen. Ook zo’n les die ik steeds weer opnieuw
moet leren.
Zoals stof in mijn
huis, komt het steeds opnieuw weer terug.
Een paar dagen
geleden ontdekte ik een belangrijke les over stof in de bijbel.
Want van alle dingen
waaruit God de mensen had kunnen maken, koos Hij … stof.
Toen vormde de
Heere God de mens uit het stof van de aardbodem, en blies de
levensadem in zijn neusgaten. Zo werd de mens tot een levend wezen.
(Genesis 2:7)
Jezus gebruikte het
stof van de grond om het zicht van een blinde man te herstellen.
‘Zolang Ik
in de wereld ben, ben Ik het licht van de wereld.’
zei Hij.
Nadat Hij dit
gezegd had, spuwde Hij op de grond, maakte slijk met het speeksel en
streek het slijk op de ogen van de blinde, en Hij zei tegen Hem: ‘Ga
heen, was u in het badwater Siloam.
Hij dan ging weg
en waste zich en kwam ziende terug. (Johannes 9:5-6)
Als
je stof vermengt met water, wordt stof klei. En klei, wat in de
handen van een pottenbakker wordt gelegd kan worden gevormd tot wat
de pottenbakker wil maken.
Maar nu Heere, U
bent onze Vader!
Wij zijn het
leem, U bent onze Pottenbakker, wij zijn allen het werk van Uw
handen. (Jesaja 64:8)
Er
is altijd hoop in het Woord van God.
Als
onze situatie voelt, als steeds maar weer terugkerend stof, hoeft dat
niet te betekenen dat er nooit een einde aan komt. Het is niet
hopeloos. God begon Zijn werk en zal het afmaken.
In
Zijn handen kan stof worden tot iets prachtigs.
We
kunnen Hem vertrouwen!
Zelfs
als het gaat om het stof in ons leven.
10 opmerkingen:
Wat een mooie overdenking! Bij God is er altijd hoop voor iedere situatie. Dank je wel dat je dit wilt delen!
Wat een diepe gedachtes!Moedgevend ook!
Wat een mooie post, het lijkt wel een manier van omdenken. Ik vind het in elk geval bemoedigend. Ik denk dat het voor iedereen wel herkenbaar is.
Bedankt voor jullie reacties! Het was voor mezelf ook echt een bemoediging.
Wat een mooi blog en wat je aan het begin beschrijft is zo enorm herkenbaar.
Dank je wel voor het delen.
Oh dat zonnetje in huis. Vooral als hij lager staat. 's Zomers valt het niet op. Mooie gedachtengang.
'Wat een mooie gedachtegang' dacht ik tot ik las dat dit al gezegd is...Maar ach, wie zegt dat ik origineel moet zijn? Prachtig en graag gelezen!
Dankjewel Anne
En dankjewel Lieneke 😊
Wat een mooie lessen aan de hand van zoiets simpels als stof Mariska! Mooi geschreven.
Een reactie posten