Hoop als je lijdt

In de afgelopen week schreef ik een klein gedichtje. Het was vlak nadat ik op mijn telefoon las dat er vier kinderen omgekomen waren bij een vreselijk ongeluk.

Monden zwijgen
in een geschokte stilte
Tranen stromen
in woordeloos verdriet
Harten bidden
gebeden zonder woorden
tot God
Die heel de wereld overziet.

Een paar dagen daarna las ik een volgend bericht dat me de adem benam. Een heel gezin omgekomen bij een brand in Papendrecht. Wat een verdriet. Woorden schieten tekort.

Het moment dat bidden, zuchten wordt.

Heer ontferm U!

Wat is er veel leed in de wereld. In ons land, ons dorp of onze stad. In onze straat en ik weet bijna zeker dat het leed ook jouw leven, jouw huis niet voorbij gaat.

Het leven is hard, het leven is moeilijk en zwaar en vroeg of laat krijgen we er allemaal mee te maken. Misschien heb je heel lang gedacht dat je een soort recht had op goddelijk geluk.

Misschien denk je dat zelfs nu nog, maar ik vrees dat die gedachte je op een dag teleur zal stellen.

Vroeg of laat treft het lijden van deze wereld ons allemaal.

‘Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.’ zei Jezus. (Matth. 6:34)

‘Wees niet verbaasd over de vuurproef die u ondergaat, er overkomt u niets uitzonderlijks.’ schreef Petrus. (1 Pet. 4:12)

En Jezus beloofde ons zelfs dat we het zwaar te verduren zouden krijgen in deze wereld. (Joh. 16:33)

Zou het zo kunnen zijn dat het leven gewoon zwaar is

én

dat we een God dienen die goed en trouw is?

We bidden om zegeningen. De perfecte man of vrouw, gezondheid voor onszelf en degenen die ons lief zijn, de juiste baan en een gezin dat ons vreugde geeft. We willen deze dingen zo graag dat we onszelf erin oefenen ze te verwachten. Als een soort lat van hoop die we ontzettend hoog leggen.

Is dat waar ons geloof om draait?

Of gaat ons geloof over de blijdschap van een steeds dieper wordende relatie met de ‘Man van smarten.’ Hij, Die het lijden kende en met ziekte vertrouwd was.

Paulus wilde ‘Christus kennen en de kracht van Zijn opstanding ervaren’, maar ook ‘delen in Zijn lijden.’ (Fil. 3:10)

Wat wij te vertellen hebben over onze God en onze uiteindelijke hoop gaat niet over wonderbaarlijke ontsnappingen aan het menselijk lijden.

Het gaat over de hoop die we ervaren, omdat Jezus – die geleden heeft zoals niemand op deze wereld ooit geleden heeft – van ons houdt, in ons leeft en belooft dat Hij in al het lijden bij ons zou zijn.

Al de dagen van ons leven.