Beginnen met rust

Drukke weken. Je kent ze vast wel. Dat je op zondagavond eigenlijk al weet dat je wallen aan het einde van de week op je knieën zullen hangen.

Nog niet zo lang geleden had ik zo’n week. Bijna elke dag een afspraak, of iets anders leuks waar ik van vond dat ik er aan deel moest nemen. Tussen alle activiteiten door deed ik mijn best om rust te nemen, maar mijn hoofd draaide overuren.

‘Hoe plan ik dit en hoe regel ik dat? En wat eten we vanavond?’

Ondertussen waren er ook nog twee jongetjes die mijn aandacht vroegen en die vrijdag kroop ik tot op mijn botten vermoeid terug in bed nadat al mijn mannen de deur uit waren gegaan.

‘Ik ben zo vreselijk moe Heer’ bad ik nog terwijl mijn ogen langzaam dicht vielen. Ik sliep een paar uurtjes lekker bij. Eenmaal weer wakker en aangekleed zette ik koffie en sloeg mijn bijbel open bij het hoofdstuk waar ik de vorige dag gebleven was: Lukas 10.

Jezus is daar op bezoek bij Martha en Maria. Martha is druk bezig met dienen. Maria zit aan de voeten van haar Heer, in alle rust, luisterend naar Hem.

In het naslagwerk wat ik altijd naast mijn bijbel lees, las ik:

Wat beweegt jou om naar Jezus te luisteren? Maria zit aan de voeten van Jezus. Hier hoort het beginpunt te zijn van alle dienst _ zittend aan de voeten van de Heer en luisterend naar Zijn woord.

Het is belangrijk om de Heer te dienen, en om anderen te dienen; maar het is nog belangrijker om de tijd te nemen om bij Hem te zijn.

Het was alsof ik in een spiegel keek. Gods woord liet me precies zien waar het deze week mis was gegaan. De drukte had me meegenomen. Van te voren dacht ik: na deze week, als het weer rustiger is, dan zal ik God weer zoeken. Dan neem ik weer de tijd om naar Hem te luisteren. Hij begrijpt vast wel dat dat nu even niet lukt.

Maar wat nou als het zitten aan de voeten van Jezus en het luisteren naar Hem mijn beginpunt was geweest? Als ik vanuit Zijn rust de week in was gegaan? Wat als Hij me duidelijk had gemaakt dat ik bepaalde dingen af had moeten zeggen omdat het veel te veel voor me was? Wat als ik Zijn liefde en barmhartigheid voor mij eerst in mijn hart had toegelaten?

Beschaamd heb ik die morgen mijn hoofd gebogen en beleden dat ik aan de Heer voorbij was gerend. Hij is Degene Die het beste met me voorheeft. Hij weet veel beter dan ik wat ik aankan en nodig heb. Hij jaagt niet op, Hij leidt… als een Herder.

We maken onszelf vaak zo druk. Wat matten we onszelf af terwijl Hij klaar zit om ons precies dat te geven wat we nodig hebben. Het enige wat we hoeven doen is bij Hem te gaan zitten en te luisteren.

Als we dat doen; kiezen we voor het goede deel. En dat zal ons nooit worden afgenomen.

Hem het beginpunt laten zijn van alles wat ik doe. Dat is mijn verlangen.

En niet alleen in drukke weken, maar altijd.

Ik heb Hem zo hard nodig, in alles wat ik doe.

En het mooie is: Hij weet dat. Hij zegt het zelf: ‘zonder Mij kun je niks doen.’

Dat is precies de reden waarom Hij klaar zit. Om ons hart en ons leven te vullen.

O Heer,

weest U het beginpunt

van elke dag,

van alles wat ik doe.

Zonder U ben ik nergens.

Zonder U kan ik niets doen.

Vul mijn leven.

Zodat het U de glorie geeft.

Elke dag.

Bij alles wat ik doe.

Amen