Noach

Beste Noach,

Vanmorgen ontmoette ik jou, helemaal aan het begin van de bijbel.

Ik weet niet hoe vaak ik je al heb ontmoet. Heel vaak in ieder geval.

Op de schoot van mijn moeder, terwijl ze voorlas uit de kinderbijbel.

Achter mijn tafeltje in de klas op school. In liedjes over ‘twee aan twee’.

Op de veel te grote stoel op de zondagsschool, terwijl ik met mijn benen zwaaide.

In de peuter en kleuterboekjes die ik voorlas aan mijn eigen kinderen.

Schattig afgebeelde dieren kwamen aanlopen op de plaatjes. Zomaar, omdat God hen stuurde.

En jij, je bouwde een grote boot. Zomaar. Omdat God het zei.

Je deed alles wat de Heer jou opdroeg, staat er.

Omdat je ontzag had voor jouw Schepper.

Populariteit kende je niet. Je wist waarschijnlijk dat God je daar niet op zou beoordelen.

Trouw, dat kende je wel. Oneindige trouw straalt tussen de regels door als ik jou verhaal lees.

Trouw aan de Schepper van de hemel en aarde. Ook al bestond het grootste deel van jou dagen uit wachten, wachten en nog eens wachten.

Zij die geloven haasten niet.

Als dat voor iemand geldt, dan is het voor jou.

Geen haast, maar wel geduldig wachten, tot God weer aan je dacht.

Tot God tegen je begon te spreken.

Tot de geur van jouw offer van dankbaarheid Gods troon bereikte.

Ik vraag me af; hoe deed je dat?

Hoe hield je stand, terwijl de wereld God allang had verlaten?

Hoe bleef je vertrouwen, terwijl de wateren woest en wild om je heen bruisten en alles vernietigden wat levensadem had?

Ik heb namelijk ook wel dagen dat het leven om heen lijkt te kolken.

Dat dreigende wolken al het licht wegnemen. Dat ik me alleen voel.

Dagen dat God ver weg lijkt en ik me wanhopig afvraag wanneer Hij weer aan me denkt en tegen me gaat spreken.

Had jij jezelf zo vertrouwd gemaakt met de wegen van de Heer, dat je geloof onverwoestbaar was geworden?

Jaren na jouw verhaal, kwam het verhaal van David. En hij schreef het zo mooi in psalm 25:

‘Maak mij vertrouwd met al Uw wegen.’

Was dat jouw geheim? Maakte dat, dat je geen haast had, maar wachtte op God?

Had je jezelf zo met Hem vertrouwd gemaakt, dat je zeker wist dat Hij uitkomst zou geven.

Mezelf kennende was ik allang uit die ark geklommen.

Weg uit dat wat me benauwd, de vrijheid tegemoet.

Dat ik dan natte voeten zou krijgen zou ik op de koop toe nemen, denk ik.

Maar terwijl ik je verhaal lees, realiseer ik me dat die natte voeten, misschien nog wel het minst erg zouden zijn.

Omdat jij zo geduldig wachtte en bleef geloven, hoorde je de stem van de Heer.

Hoe vaak zou ik de stem van de Heer al gemist hebben?

Omdat ik heus wel geloof, maar ook wel heel erg mijn eigen agenda en plannen wil volgen.

Hoe vertrouwd ben ik eigenlijk met Gods wegen?

Verwacht ik Hem eigenlijk wel echt, of haast ik me door het leven heen en los ik heel veel dingen zelf maar op. Omdat ik zo ontzettend ongeduldig ben?

Zij die geloven haasten niet.

Je hebt me aan het denken gezet Noach.

Met al mijn wegen is God vertrouwd. (Ps. 139)

Maar hoe vertrouwd ben ik met die van Hem?

Beginnen met rust

Drukke weken. Je kent ze vast wel. Dat je op zondagavond eigenlijk al weet dat je wallen aan het einde van de week op je knieën zullen hangen.

Nog niet zo lang geleden had ik zo’n week. Bijna elke dag een afspraak, of iets anders leuks waar ik van vond dat ik er aan deel moest nemen. Tussen alle activiteiten door deed ik mijn best om rust te nemen, maar mijn hoofd draaide overuren.

‘Hoe plan ik dit en hoe regel ik dat? En wat eten we vanavond?’

Ondertussen waren er ook nog twee jongetjes die mijn aandacht vroegen en die vrijdag kroop ik tot op mijn botten vermoeid terug in bed nadat al mijn mannen de deur uit waren gegaan.

‘Ik ben zo vreselijk moe Heer’ bad ik nog terwijl mijn ogen langzaam dicht vielen. Ik sliep een paar uurtjes lekker bij. Eenmaal weer wakker en aangekleed zette ik koffie en sloeg mijn bijbel open bij het hoofdstuk waar ik de vorige dag gebleven was: Lukas 10.

Jezus is daar op bezoek bij Martha en Maria. Martha is druk bezig met dienen. Maria zit aan de voeten van haar Heer, in alle rust, luisterend naar Hem.

In het naslagwerk wat ik altijd naast mijn bijbel lees, las ik:

Wat beweegt jou om naar Jezus te luisteren? Maria zit aan de voeten van Jezus. Hier hoort het beginpunt te zijn van alle dienst _ zittend aan de voeten van de Heer en luisterend naar Zijn woord.

Het is belangrijk om de Heer te dienen, en om anderen te dienen; maar het is nog belangrijker om de tijd te nemen om bij Hem te zijn.

Het was alsof ik in een spiegel keek. Gods woord liet me precies zien waar het deze week mis was gegaan. De drukte had me meegenomen. Van te voren dacht ik: na deze week, als het weer rustiger is, dan zal ik God weer zoeken. Dan neem ik weer de tijd om naar Hem te luisteren. Hij begrijpt vast wel dat dat nu even niet lukt.

Maar wat nou als het zitten aan de voeten van Jezus en het luisteren naar Hem mijn beginpunt was geweest? Als ik vanuit Zijn rust de week in was gegaan? Wat als Hij me duidelijk had gemaakt dat ik bepaalde dingen af had moeten zeggen omdat het veel te veel voor me was? Wat als ik Zijn liefde en barmhartigheid voor mij eerst in mijn hart had toegelaten?

Beschaamd heb ik die morgen mijn hoofd gebogen en beleden dat ik aan de Heer voorbij was gerend. Hij is Degene Die het beste met me voorheeft. Hij weet veel beter dan ik wat ik aankan en nodig heb. Hij jaagt niet op, Hij leidt… als een Herder.

We maken onszelf vaak zo druk. Wat matten we onszelf af terwijl Hij klaar zit om ons precies dat te geven wat we nodig hebben. Het enige wat we hoeven doen is bij Hem te gaan zitten en te luisteren.

Als we dat doen; kiezen we voor het goede deel. En dat zal ons nooit worden afgenomen.

Hem het beginpunt laten zijn van alles wat ik doe. Dat is mijn verlangen.

En niet alleen in drukke weken, maar altijd.

Ik heb Hem zo hard nodig, in alles wat ik doe.

En het mooie is: Hij weet dat. Hij zegt het zelf: ‘zonder Mij kun je niks doen.’

Dat is precies de reden waarom Hij klaar zit. Om ons hart en ons leven te vullen.

O Heer,

weest U het beginpunt

van elke dag,

van alles wat ik doe.

Zonder U ben ik nergens.

Zonder U kan ik niets doen.

Vul mijn leven.

Zodat het U de glorie geeft.

Elke dag.

Bij alles wat ik doe.

Amen