Mijn hart is gerust

Toen ik nog klein was, lag ik soms s’avonds op bed uit te rekenen hoe oud ik zou 

zijn in 2020.

Dan zou ik 38 zijn. Wow!

Ik fantaseerde over hoe de wereld er dan uit zou zien.

Eigenlijk kon ik me er geen voorstelling van maken. Het leek nog zo ver weg.

Inmiddels zijn we al in 2021 aanbeland.

Meer dan 20 eeuwen na het leven van Jezus hier op aarde.

Meer dan 20 eeuwen na dat enorme scharnierpunt in de geschiedenis.

En we zijn er nog.

God heeft nog steeds genade.

Zijn geduld is nog steeds niet uitgeput en nog steeds verlangt Hij naar ons, Zijn 

kinderen.

In psalm 108 lezen we:

Mijn hart is gerust, o God,

ik wil zingen, psalmzingen, ja van harte…

Ik wil het morgenrood wekken (met mijn muziek)’

Waarom?

Omdat God de wereld, Zíjn wereld, met jouw en mijn leven, nog altijd in Zijn hand bewaart.

‘Want hoger dan de hemel is Uw goedertierenheid,

tot in de wolken rijkt Uw trouw.’

Vergeet je dat niet? Ook niet nu de wereld zo donker en oneerlijk lijkt.

In Psalm 62 staat:

God heeft één ding gesproken,

ik heb het twee keer gehoord:

dat de kracht van God is.

Ik heb het twee keer gehoord. Of: Ik heb het voor mezelf herhaald, 

wat ik God hoorde zeggen.

Ik heb het nagezegd en het uitgezongen. Zodat ik de woorden zou proeven op 

mijn tong en het niet meer zou vergeten.

Hoe kan je hart gerust zijn en hoe kun je blijven geloven dat God de wereld tot 

het einde toe en door alle rampen en vernietiging heen in Zijn handen houdt?

Door Zijn woorden te hóren. Telkens opnieuw.

Juist als de angst en de twijfel opkomen en je erin lijkt te verdrinken.

Herhaal het maar steeds voor jezelf:

‘De Heere zal het voor mij voleindigen.’ – Psalm 138:8 –

‘Als ik midden in de benauwdheid verkeer, maakt U mij levend. – Psalm 138:7 –

Ik heb het tweemaal gehoord. Ik blijf het voor mezelf herhalen. 

Ik zeg het telkens na.

We willen het als mensen allemaal zo graag zelf voleindigen.

Alles in ons is er op gebrand om onszelf in leven te houden.

Daarom mogen we bidden:

Heer, Uw goedertierenheid en Uw trouw zijn tot in eeuwigheid.

Die van mijn niet.

Die van mij zijn als de morgendauw die vervliegt zodra de zon opkomt.

Het lijkt zo mooi, maar het is ook weer zo snel weg.

Voleindigt U het maar voor mij en behoudt mij in het leven.

Dan kan mijn hart gerust zijn.

Dan kan ik zingen, psalmzingen, ja van harte...