Het is advent. In onze huiskamer straalt het zachte licht van de kerstster en sinds vorige week wordt er regelmatig kerstmuziek gedraaid. Deze weken staan we stil bij dat grote mysterie. God kwam Zelf naar de wereld. Hij werd één van ons. En dat deed Hij om te zoeken en te redden wat verloren was zegt Jezus in Lukas 10:19.
Natuurlijk gaat dit over mensen. Wij, die verloren waren in zonde, werden gezocht, door Hem. En Hij redt ons. Zodat we eens eeuwig met Hem zullen leven. Maar toen ik hier vorige week over nadacht, dacht ik ook aan die prachtige tekst waarin Jezus zegt: ‘Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben in overvloed.’
Zou dat ook over ons leven nu kunnen gaan? Zou Jezus ook in ons leven redden wat verloren is, nadat Hij ons hart voor zich heeft gewonnen? We kennen allemaal die uitdrukking uit onze kindertijd wel: ‘Je moet je hartje aan Jezus geven’ of ‘Je moet vragen om een nieuw hartje.’ Het zijn van die zinnen die we al zo lang horen, maar wat zit er veel in dat beeld. God vraagt of we onszelf helemaal aan Hem overgeven.
Ik ben een beelddenker en als ik hierover nadenk zie ik mijn eigen hart. Het ziet er niet mooi uit. Het zit vol met rafelige randjes. Hier en daar is er een stuk afgebrokkeld. En die stukjes liggen overal verspreid. Het zijn de stukken waar ik wonden heb opgelopen in het leven op deze aarde.
Wat als ik zou beginnen deze stukjes van mijn hart bij Jezus te brengen? Mijn angst om alleen te zijn. Mijn pijn over het verleden… Mijn donkere gedachten over de toekomst…
Dit beeld laat zien dat satan nog invloed uit kan oefenen via de beschadigde delen van ons hart. Brokstukken die nog niet bij Jezus liggen, zijn punten waar we kwetsbaar zijn. Het kan een plek worden waar satan iets van je rooft, waar hij je gevangen houdt of waar je vastloopt. Zodra we het in Jezus handen brengen, is het veilig. Hij herstelt ons op zijn liefdevolle manier. Bij Hem is geen veroordeling.
In mijn leven werkt het zo dat God me steeds een stukje laat zien waar ik mee aan de slag mag. Zijn doel is dat ik elk stukje pijn of schade bij Hem breng. Dat is een heel proces en ik denk dat het een leven lang duurt. Want we zijn verwond en gebroken. Maar Hij kwam…om te zoeken…en te redden.
Daar waar ik in mijn leven stukjes ben kwijt geraakt, is Hij er om mij weer heel te maken. Uiteindelijk kan Jezus de stukken weer toevoegen aan je hart.
Zo worden we steeds meer mensen uit één stuk. Je hart wordt completer, jij wordt puurder omdat je meer en meer wordt zoals God je heeft bedoeld. Je mag steeds meer gaan ervaren van dat ‘leven in overvloed’ omdat je hart vrij wordt om te ontvangen van Hem, wat Hij jou geven wil. En dat is meer dan jij je in kunt denken.
 |
| Iwona Podlasinska |
2 opmerkingen:
Wat beschrijf je dit mooi, we worden steeds meer mensen uit een stuk.
Dank je wel voor je bemoediging (Aritha)
Een reactie posten