woensdag 16 mei 2018

Heb het LEV


Terwijl ik nadenk over het thema moed, laat ik mijn gedachten eens gaan over personen in de bijbel die moedig waren. Wat zijn het er veel. ‘Wie niet?’ zou je bijna zeggen. Ik zal een paar voorbeelden noemen: Abraham; die de moed nodig had om al het vertrouwde achter zich te laten en te gaan waar God hem leidde. Mozes; die werd geroepen om naar de farao te gaan en hem te vragen om het volk vrij te laten. Esther; die de moed had om tegen alle regels in naar de koning te gaan en te strijden voor de vrijheid van haar volk. De apostelen; die geroepen werden om te getuigen van Jezus, ook als de omgeving ronduit vijandig was.

Zo kan ik nog wel even doorgaan. En terwijl ik mezelf probeer te verplaatsen in het verhaal van al deze personen, voel ik bijna de knikkende knieën, de trillende handen en de zweetdruppels op mijn voorhoofd. Ik zou niet graag in hun schoenen staan. Wat een moed vraagt het eigenlijk om God daadwerkelijk te volgen, overal waar Hij je zendt.
Zouden deze mensen allemaal een ruime portie moed in hun DNA mee hebben gekregen bij hun geboorte? vraag ik me af. Ik heb namelijk wel het enorme verlangen om de wil van God te doen, maar heel vaak ben ik eerlijk gezegd gewoon… bang. Bang voor de mening van mensen. Bang dat ik enorm zal falen. Bang dat ik alleen zal komen te staan. En heel vaak is het die angst die me tegenhoudt. Een goede zet van de tegenstander, bedenk ik me, want angst houdt ons klein en weerhoudt ons ervan om te doen wat ons diepste verlangen is.


Als je je verder verdiept in de personen die ik eerder noemde, kom je erachter dat zij, net als ik, toch ook best wel angsthazen waren. Neem nou Abraham; die loog om zijn eigen hachje te redden. Of Mozes die op de vlucht sloeg. De discipelen van Jezus waren evengoed geen toonbeelden van moed toen ze vluchtten op het moment dat Jezus gevangen werd. En dat nadat ze drie jaar zo dicht bij hun Meester hadden geleefd.Hoe komt het dan, dat ze toch tot moedige daden in staat waren?

In de bijbel heeft moed alles te maken met je hart. Het Hebreeuwse woord voor hart is lev.
Wat ons gelijk doet denken aan het woord ‘lef’ uit onze eigen taal. Er is lef voor nodig om de juiste keuzes te maken en ze dan vervolgens ook nog uit te voeren. Lef heeft dus alles te maken met datgene waar je hart naar uit gaat. Je liefde, je passie. Het hart van Jezus ging ernaar uit om de wil van Zijn Vader te doen, en dat gaf Hem de moed om te strijden voor onze redding.

De vraag is dus of wij echt hart hebben voor de zaak van God. Is het ons diepste verlangen om Hem te eren en te gehoorzamen? Dan zal ons dat de moed geven om op te staan en het verschil te gaan maken. Daniël was iemand die duidelijk verschil maakte.
 

Je kunt het nalezen in Daniël hoofdstuk 1, 3 en 6.
Hij was vastbesloten God te gehoorzamen. (Daniël 1:8)
Hij vertrouwde op God. (Daniël 6:24)
Hij en zijn vrienden wilden God eren. (Daniël 3:18)


Maar wat moeten we nou met die angst? Moed betekent niet dat je geen angst kent. Denk aan Mozes die zei dat God maar iemand anders moest kiezen om het volk uit Egypte te leiden. Denk ook aan de Psalmen of zelfs aan Jezus in Getsemané. Hij zweette zelfs druppels bloed.
 

Moed betekent dat je zoveel verlangen, zoveel hart, zoveel passie en dus zoveel lef hebt, dat dat groter wordt dan je angst. Op die manier overwin je je angst. Laat je verlangen groeien, en de angst zal het verliezen.
En als we toch een keer laf zijn geweest en de angst heeft het gewonnen, dan is er vergeving en altijd een tweede kans. Dat maakt ons niet minder geliefd bij Hem.
Beth Moore zegt het zo mooi: ‘Courage comes from a heart that is convinced it is loved.’
(Moed komt voort uit een hart dat ervan overtuigd is dat het geliefd is.) 

God weet wat voor een angsthazen we kunnen zijn. Hij weet immers wat voor maaksel wij zijn. (Psalm 103:14) Niet voor niets staat er precies 365 keer in de bijbel: ‘Vrees niet!’
Voor elke dag een keer. En heel vaak staat er dan achteraan: ‘want Ik ben bij je!’
En dat is precies de reden dat we niet bang hoeven te zijn. Hij, de Schepper van de hemel en de aarde is bij ons. Altijd! En Hij geeft ons zijn Geest. Geen geest van vreesachtigheid, maar van kracht, liefde en bezonnenheid. (2 Timothëus 1:7)

Het is Zijn Geest die het verlangen in ons hart legt. En het is Zijn Geest Die ons de kracht zal geven om te zeggen, wat God wil dat we zeggen. Om te doen, wat God wil dat we doen en om te zijn, wie God wil dat we zijn.

1 opmerking:

Gail - Aritha zei

Dank je wel. Wat een mooie bijbelstudie. Of hoe je het dan ook noemen wilt! Heel fijn en bemoedigend om te lezen. Het onderwerp spreekt me aan.

Groetjes: Aritha

Stoppen met hozen