Terwijl de wereld om ons heen in brand staat,
er meer gebeurt dan mijn hoofd kan bevatten
en er zoveel is wat ik niet kan begrijpen, voel ik mezelf steeds kleiner worden.
Wat is de mens? Wat zouden we graag willen weten hoe alles precies zit.
Alsof dat ons meer zekerheid zou bieden. Meer houvast.
Vanmorgen lazen we aan tafel over Jezus in de hof van Getsemane.
De tuin waar Jezus God om hulp smeekte. De plek waar Hij onder tranen en met luide stem
gebeden heeft tot Hem die Hem kon redden van de dood. (Hebreeën 5:7)
Jezus had pijn.
Jezus was bang.
Ik denk dat Jezus op dat moment, daar onder de bomen in die mooie tuin,
misschien wel meer dan ooit heeft beseft hoe zwak en kwetsbaar een menselijk lichaam is.
Jouw wanhoop,
Jouw onzekerheid,
Jouw verdriet,
Jouw angst,
Jouw eenzaamheid,
Jouw onbegrepen zijn,
Hij kent het.
Hij weet ervan.
Hij wil het dragen en maakt juist in onze zwakte zijn opstandingskracht openbaar.
1 opmerking:
Ik vond dit zo'n mooie blog. Als het lukt, blijf schrijven.
Een reactie posten