Wie ben jij?

Ik luisterde vanmorgen naar Groot Nieuws Radio.

Daar was Jan Pool die in ‘Bij Jorieke’ sprak over je identiteit. Wie ben jij?

Het is iets wat mij al een aantal jaren bezig houd en waar heel veel mensen mee bezig zijn.

Wie ben ik? Waar ben ik toe geroepen? En het lijkt ook wel of je er nooit helemaal klaar mee bent.

Groeien naar de je identiteit in Christus, worden zoals God jou bedoelde toen Hij je schiep, is iets wat volgens mij je leven lang een proces blijft.

Wat mij opviel toen de presentator over de afdeling ging om aan zijn collega’s de vraag te stellen: wie ben jij? Dat heel veel antwoorden gingen over een rol die zijn vervullen: vader/moeder, hun werk, hun hobby’s, enz.

En natuurlijk is dit een deel van wie je bent, van je identiteit.

Maar op dit moment heb ik best weer veel lichamelijke klachten. Mijn rug doet al een paar weken niet wat ik wil en het ontbreekt me enorm aan energie. En juist nu het voorjaar wordt en de zon zo lekker schijnt, zou ik willen bruisen van leven en energie, dingen doen en ondernemen.

Het is dan zo frustrerend om tegen gehouden te worden door je lijf. En de rollen die ik dan vervul: vrouw zijn, moeder zijn en de dingen die ik doe, die vallen me op die momenten enorm zwaar.

En ook niet alles lukt dan zoals ik het zou willen. Dat frustreert me dan enorm.

En toch ontdek ik juist in dit soort periodes steeds weer opnieuw Gods Liefde voor mij. En dat het voor Hem genoeg is om te ‘zijn’.

Als ik me laat leiden door mijn frustraties en de dingen die ik niet kan, word ik depri en hebben de dagen zo weinig kleur.

Maar er is nog zoveel wat ik wel kan. Ik kan al beginnen met leven in Gods tegenwoordigheid. Hij verlangt naar mij. Ga ik in op Zijn uitnodiging om dicht bij Hem te zijn?

Ik kan er elke dag voor kiezen om iets te betekenen voor een ander. Het hoeft maar zo klein te zijn als een glimlach, een klein berichtje, een knuffel.

Werken in Gods Koninkrijk hoeft niet altijd groots of meeslepend te zijn. Juist trouw zijn in de kleine dingen zegt zoveel over wie jij bent.

Dit schrijven is in de eerste plaats een note to myself.

Ik vergeet zo vaak wie ik ben. Wie ik werkelijk ben! Een kind van de Allerhoogste! Ik ben geschapen voor Hem. En de dagen dat ik niet zoveel kan doen, mag ik gebruiken om mezelf extra te koesteren in Zijn tegenwoordigheid en Zijn Liefde voor mij. Om het later weer uit te delen, op de dagen dat het wel kan.

Want weet je; God schiep jou en mij omdat Hij er van ons nog niet één had. Hij wilde juist jou hebben. Hij wil jou dichtbij Zich hebben.

Met alles wat je bent!

Ik las deze week zo iets moois op de blog van Power to the Mamma’s.

Geschreven door Jolanda Koornstra.

Aan het begin van Zijn bediening werd Jezus gedoopt. En uit de hemel klinkt de stem van de Vader: ‘Dit is mijn geliefde Zoon, in Hem vind ik vreugde.’

God zei niet: ‘Dit is mijn geliefde Zoon, Hij gaat de wereld redden.’

Niet wat je doet is in de eerste plaats belangrijk voor God.

Maar dat wat je bent: Gods geliefde zoon of dochter.

Alleen omdat je dat bent; vindt Hij vreugde in jou!